selama ni kan.. duk di oita dlm lingkungan budak laki yg ramai, duk dlm lingkungan budak pompuan yg minoriti... kekadang saya melayan mereka spt gelfren2.. kalo nak pm nak ajak borak, yeaa sgt bebas berpm atau sms atau call.. tanpa ada nawaitu nak mengorat apa sume..
kami bebas berkongsi cerita dan maklumat dan info.. sungguh riang gembira, saya tak risau pon berkawan dgn bdk2 laki sbb tader sapa yg igt saya ada niat nak mengorat ke.. nak flirt ke apa ke...
tapi da balik sini.. kekadang terbiasa dengan tabiat itu.. sampai ada kawan2 lelaki yg kengkonon mcm melarikan diri dsb... memula rasa mcm.. ehh, asal ko mcm nak lari2kan diri dsb.. baru skrg mcm tersedar... owh dorg ni bukan mcm budak2 laki kt oita... so kene berhati2 jgn dorg igt saya niat nak ngorat dorg....
tetapi.. mcm rindu kt korg2.. seriesly, ssh nak jumpe kawan laki yg ada sedikit sifat feminisme mcm korg.. dulu mcm enjoy je... merepek dgn korg mcm tak sedar yg korg tuh laki.. lepak2 dan borak2 mcm dulu.. agak rasa nak ajak kuar.. nak ajak sopping ke tgk wayang ke berlibur ke bleh ajak sesuke ati.. ajak makan2 ke minum2 ke ok jek tanpa perlu pk gelpren2 korg marah ke. atau korg tak de nak pk saya ni nak mengorat ke nak flirt ke.... haishh rindulaa masa2 tu...
dpt saya bayaangkan betapa beruntungnye isteri2 n future isteri korg.. korg budak2 laki yg pandai membaca hati pompuan.. eventho tak perfect, tp ada inisiatif nak memahami hati dan pemikiran perempuan...
gosh selepas setahun lebih balik baru saya terasa yg saya rindukan korg semua....
No comments:
Post a Comment